YENİKAPI MEVLEVİHANESİ VAKIFLARININ İHYASI SÜRECİNE DAİR BİR BELGENİN DÜSÜNDÜRDÜKLERİ – Cahit TELCİ

YENİKAPI MEVLEVİHANESİ VAKIFLARININ İHYASI SÜRECİNE DAİR BİR BELGENİN DÜSÜNDÜRDÜKLERİ

Cahit TELCİ

ÖZ

Mevlevîlik, XIII. yüzyıldan XX. yüzyıla kadar uzanan Anadolu, Balkanlar, Ortadoğu ve son yıllarda da Avrupa ve Amerika’ya taşınmış olan tasavvufi bir ekoldür. Kendisi ile aynı dönemlerde Anadolu’da varlığından haberdar olduğumuz Kalenderîye, Yesevîye, Kâzerûniye gibi, dönemlerinde büyük önem taşıyan ekoller, zaman içerisinde ya ortadan kalkmış ya da diğer tasavvufî ekoller içerisinde erimiş, Mevlevîlik ise yedi asır boyunca, farklı coğrafyalar, farklı siyasal idareler altında varlığını hem de etkin bir şekilde devam ettirmiştir. Mevlânâ’nın ölümünden sonra, özellikle XIV. yüzyıl başlarında Orta ve Batı Anadolu beylikler sahasını kendisine yayılma ve tutunma alanı olarak seçen tarikatın Osmanlı sahasına girmesi yaklaşık bir asır kadar gecikmiştir. Bu gecikmenin çeşitli siyasal sebepleri olmakla beraber, erken dönem Osmanlı sultanlarının çevresindeki gruplar ile Mevlevîlerin doku uyuşmazlıklarından da bahsedilebilir.