YANAM MEVLÂNÂ MEVLÂNÂ – Köksal CENGİZ

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ)

Yâr adını çığırayım,
Anam Mevlânâ Mevlânâ…
Zikrederek çağırayım,
Kanam Mevlânâ Mevlânâ…

Bülbülün gül hevesiyle,
Candan geçem ney sesiyle,
Şeb-i Arûs neşvesiyle,
Dönem Mevlânâ Mevlânâ…

Dost bağına bir gireyim,
Mihrabına yüz süreyim,
Aşkın sırrına ereyim,
Yanam Mevlânâ Mevlânâ…

Rahmet dolsun dört bir yörem,
Hak’tan alıp halka verem,
Gâhi Mecnun, gâhi Kerem;
Sunam Mevlânâ Mevlânâ…

Çoban misli nefsi güdem,
Âşıklarla cevlân edem,
Coşsun gönlüm, taşsın dîdem;
Dinem Mevlânâ Mevlânâ…

Sevgim âlemleri sarsın,
Şevkim kalpleri uyarsın,
Niyetimi Sen duyarsın,
Enem Mevlânâ Mevlânâ;

Sâdıkların rehberine,
Kâinâtın serverine,
Âb-ı hayat kevserine,
Banam Mevlânâ Mevlânâ…

Mesnevî’de bin bir değer,
Mevlâ’nın lutfuymuş meğer,
Niyazkâr «Şems» olsa eğer;
Sînem Mevlânâ Mevlânâ…