[ÖRT.ÜN.ME EMRİ]

Ayıpları örtmede gece gibi olan insanlığın târifi, sırların gizli kalması hususunda çok hassastı.

Ne vakit huzurunda ayıp ve kusur gören birileri, suyu bulandıracak olsa şöyle buyururdu saâdetle:

İnsanların göğsünü yarıp içlerinde ne olduğuna bakmakla emr olunmadım!

Sevgi, kabahatleri örter, sevgisizlik kabahat îcâd ider.

Her şeyi kemâliyle gören, ayb örtücü Settâr iken, bilip bilmeden, her gördüğünde kusur aramak yakışır mı gölgesine!

Varlığın sevinci, sevinci olsun isteyene buradan ne hisse düşer peki?

Sende bulunsa, gizli kalmasını gerekli gördüğün bir şeyi başkasında görürsen, sakın onu açığa çıkarma: ört ki örtülesin.

Gördüğünü ört, görmediğini söyleme vesselâm…