MEVLÂNÂ’NIN GAZELİNİ TÜRKÇE SÖYLEYİŞ -2- BU GECE… – Harun ÖĞMÜŞ

Harun ÖĞMÜŞ

Beni tenhâya çekip; «Kal!» dedi cânan bu gece…
Dedim; ancak görünüp kıl bana ihsan bu gece…

Bir nişan ver bana ey yâr, bırak mâzereti,
Düşeyim ardına yüz üstü perîşan bu gece…

Gün cemâlinle münevver, gece zülfünle siyah,
Düşsün ay -çehreni göster de- semâdan bu gece…

Sen geyik avcısı, ben avladığın bir âhû,
Gitmem ammâ, acıyıp bendimi açsan bu gece…

Mısr’a beyhûde sefer etme, dönüp gönlüne bak!
Arasan orda konuk, Yûsuf-i devran bu gece…

Sendedir nağme de hânende de mutrib de inan,
Söyledin bak, nice hikmet dolu destan bu gece…

____________________________
* Be-keşîd yâr gûşem ki tü imşeb ân-ı mâyî,
Sanemâ belî ve lîkin tü nişan be-dih kücâyî.
matla‘lı gazel. (III, 324)

vezni: feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)