MEVLÂNÂ CELÂLEDDÎN RÛMÎ’NİN AHLAK ÖĞRETİSİNDE NEFS-RUH AYRIMI – Muzaffer Ayvaz

MEVLÂNÂ CELÂLEDDÎN RÛMÎ’NİN AHLAK ÖĞRETİSİNDE NEFS-RUH AYRIMI

Muzaffer Ayvaz

Öz

Biz bu araştırmada, Mevlânâ Celâleddîn Rumî’nin ahlak öğretisinde nefs-ruh ayrımını ve bu ayrımın insan karakteri üzerindeki etkilerini ele almaya çalıştık. Önce bir literatür taraması yaptık. Sonra düşünürün bu kavramlara yüklediği etik anlamları tespit etmeye ve ahlakî sonuçlarını göstermeye gayret ettik. Araştırma sonunda Mevlânâ’nın felsefî bir ahlak öğretisinden ziyade dinî-tasavvufî yönü ağır basan bir ahlak öğretisi geliştirdiği ve ruhu, insanın olumlu yanı kabul ederken nefsi, insanın olumsuz yanı kabul ettiğini gördük. Yine onun, ruhu güzel duygu, düşünce, huy ve erdemlerin temel kaynağı olarak görürken nefsi, kötü duygu, düşünce, huy ve erdemsizliklerin temel kaynağı olarak gördüğü sonucuna ulaştık.