1. Yıllardan beri hiçbir karşılık beklemeden, şov yapmadan, vitrinlerde gözükme derdine düşmeden bu kültüre hizmet edenler ödüllendirilmeli, ayrıca eserleri bir seri halinde basılmalıdır. Ahmet Avni Konuk, Tahirul Mevlevi , Abdülbaki Gölpınarlı.. gibi şahsiyetleri yetişmekte olan nesle tanıtmak için cep kitapları serisi yayınlanmalıdır.
2. Mesnevî/Mevlevî kültürünü özelliklere gençlerin dikkatine sunabilecek eserler hazırlamanın imkânları araştırılmalıdır. Gerekirse onların arayış ve isteklerini tesbit için anketler düzenlenmeli, o anketlerin neticelerine göre hareket edilmelidir.
3. Mesnevî/Mevlevî kültürüne yöneltilen haksız/tutarsız tenkitlere makul ve tutarlı cevaplar vermek için ehliyetli insanlara eserler ısmarlanmalıdır. Hayri Kaplan’ın Tahrif ve Tashih isimli eserinin tesirleri üzerinde durulmalıdır.
4. XII. yüzyılda Moğolların tahribatını önleyen Mesnevî/Mevlevî kültürü, çağdaş zararlı akımların beyinlerimizde meydana getirdiği tahribatları önlemek için hangi imkânlara sahip olduğu farklı platformlarda tartışılmalıdır.
5. İslâm medeniyetinin Arapça ve Türkçenin yanında üçüncü dili olan Fars dili ve edebiyatının eğitim ve öğretimi için yollar bulunmalı, imkânlar araştırılmalıdır. Vakıf, dernek, enstitü.. gibi kurumların çatısı altında Dârulmesnevîlerin fonksiyonları ihya edilmelidir.
6. Mesnevî , Divan-ı kebir… gibi klasik eser okumalarının yer ve saati belirlenirken özellikle üniversite öğrencilerinin durumu/imkanları dikkate alınarak planlanmalıdır.
7. Hüsn-i hat başta olmak üzere bu kültürle ilgili belli aralıklarla sergiler açılmalı ve açıklamalı kataloğlarla işin özüne inebilmenin önündeki engeller imkan dahilinde kaldırılmalı -fakültesi ne olursa olsun-gençler kabiliyetleri istikametinde güzel sanatlara teşvik edilmelidir.
8. Yıkılan, yıktırılan, yıkılmak üzere olan Mevlevihâneler -şahıslara satılmış olanları Vakıflar Genel Müdürlüğü’nun marifetiyle geri alarak- yeniden bu kültüre hizmet edecek duruma getirilmelidir. 1953 yılında yıktırılarak arsası üzerinde su deposu yapılan Bursa Mevlevî hanesinin yetmiş yıl aradan sonra yeniden hizmete girmesi güzel bir örnektir.
9. Ayağa düşen Mevleviliğin, yerlerde sürünen semazenliğin elinden tutarak kaldırmanın yolları aranmalı, bir oyun, eğlence, bir turistik obje olma durumundan kurtarılmalıdır.
10. Bütün İnsanlığa “bişnev” diyebilecek saf gönülleri, “gel” çağrısı yapabilecek kâmil insanları yetiştirmenin yolları üzerinde ciddi kafa yorulmalıdır.
