Düşünce

[DEM-İ MEVLEVÎ]

Ki derdi zih ez-an dâred ki tâ şeh-zâdeî zâyed
Netîce ser-bülend âmed çü şod ser-best endîşe

Doğum sancısı, bir şehzade doğsun diyedir. Son-ucu, düşüncenin başı alçalır da doğanın başı yücelir…

Çü dil ez-ğam resûl-âmed beri-dil Cebrâil âmed
Çü Meryem ez-dü-sad Îsî şod-est âbîst endîşe

Gönül gamla resule döndü mü gönülde Cebrail iner. Düşünce yüzlerce İsa’ya gebe kalır, Meryem gibi…

Çü şehd-i Şems-i Tebrîzî fezâyed der-mîzâcem hûn
Ez-an çün zahm-i fesâdî reg-i dil hest endîşe

O Güneş’in balı, mizâcımda kanı artırır durur, bu yüzden düşünce gibi bir hacamatçı gönül damarını yarar durur…

https://x.com/benolanben